فارغ از تمامی موارد گفته شده و نوع نگاه به احزاب و خطوط فکری آنها یکی از نکته های قابل اهمیت در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد که توسط مشاور فرهنگی ایشان ارایه شد؛ بازگشت هنرمندانی بود که به نوعی و به دلایلی قبل و پس از انقلاب از کشور خارج شده بودند و این به عنوان یکی از دغدغه های آن دولت، در زمانی مطرح و پس از مدتی به وادی فراموش سپرده شد. البته بودند هنرمندانی که پایی در این قمار صفر تا صد گذاشته و رهسپار ایران شدند اما تداوم این عمل که می توانست به گونه ای تحولی فرهنگی را رغم بزند با اما و اگرهایی روبروشد و در نهایت به صورتی درست راه به جایی نبرد!
در این مجال سعی بر آن است که به گونه ای واقع گرایانه و فارغ از جنجال های سیاسی و حزبی، تاثیرات بازگشت و حضور ایشان مورد نقد و بررسی قرار گیرد تا زوایای مختلف بازگشت برخی از ایشان به کشور روشنتر شده و تصمیم گیری را برای تدابیر آتی نمایانتر سازد!
بدین ترتیب با مشخص تر کردن محدوده فضای فرهنگی کشور، امکان کنترل و ساماندهی آن متناسب با فرهنگ اصیل ایرانی و عدم تضاد آن با فرهنگ اسلامی فراهم شده و موجبات بروز فرهنگ اصیل و غنی ایرانی میسر می گردد!
