کیاست - دیبا مودب - کارگران در حالِ مرگاند. کسب و کارشان «تهیدستی»، «بیحقوقی»، «اخراج»، «تحقیر»، «بیگاری»، «ناایمن بودن» و «مرگ» است. نه «امنیت» مالی و شغلی دارند، نه امنیت جانی! کارگران، مردمانِ بیفردا و بیآرزوی این دیارند. همان «بدنهای مازاد»ی که برای گردادندن چرخدندههای سیستم سرمایهداری به صورت لشکری بیشمار و کمبها به سانِ برده باید قربانی شوند....
تیتر مرگهای «یک هفتهی اخیر» کارگران را ببینید: مرگ کارگر شهرداری چغادک در استان بوشهر به علت گرما، مرگ ۱ کارگر و مصدومیت ۵ کارگر دیگر در حادثهی آتشسوزی کارخانهی کارتنسازی در منطقه خاوران، مرگ ۱ کارگر جوان بر اثر ریزش محتویات یک چاه در یک مرکز بازپروری، مرگ رانندهی خودرو سنگین در برخورد با کابل برق فشار قوی در بوکان، مرگ ۴ کارگرِ چاهکن در تهران در اثر سقوط و خفگی (۱۶ تیر)، مرگ کارگر ۵۱ ساله پروژه طرح اگو مشهد بر اثر برق گرفتگی (۱۹ تیر)، مرگ ۳ کارگر ۲۳، ۳۹ و ۴۰ ساله کارخانه بشارت تبریز، در اثر گازگرفتگی (۲۱ تیر)، اینها به علاوه حادثه معدن یورت مشتی از خروار است که به ما نشان میدهد احتمالا چیزی که در ایران اهمیت ندارد جان کارگرانی است که خودشان نیز میدانند نان جانشان را میخورند.
ماجرای کارگران شرکت توزیع برق اهواز
همه اینها را گفتیم تا مثالی بزنیم از کارگرانی در جنوب کشور، شهر داغ اهواز، که این روزها میگویند دمایش به بیش از 60 درجه رسیده است، کارگران و کارکنان پیمانکاری و حجمی شرکت توزیع برق منطقهای اهواز از انسانهای شریف و در معرض خطری هستند که اگر به داد آنها نرسند خدا میداند چه اتفاقی برایشان خواهد افتاد، کارکنانی که جان خود را در دست میگیرند و در گرمای بالای 60 درجه اهواز دست به امور خطرناکی میزنند تا مردم این شهر با مشکل بیبرقی مواجه نشوند و یا حداقل کمتر مشکل داشته باشند، آنها با ساعتهای کار طولانی با دستگاهها و ماشینآلات فرسودهای کار میکنند که هر لحظه خطری جدی آنها را تهدید میکند، که اگر این دستگاهها به روز و اگر کمبودهایشان تامین میشد شهر اهواز هرگز دچار خاموشیهای پی در پی آن هم در این هوای وحشی و بیرحم نمیشد.
اما مشکل کارگران توزیع برق تنها محدود به شهر اهواز نمیشود و بسیاری از کارکنان در سراسر کشور با مشکلاتی روبرو هستند که عمده آن علاوه بر کمبودهای تجهیزاتی کمبود حقوق و مزایاست، اما شهر اهواز را به عنوان گرمترین شهر جهان به عنوان پایلوت برگزیدیم تا با مشکلات کارکنان آن به ویژه کارکنان حجمی و پیمانکاری آشنا شویم، هرچند که شنیدن کی بود مانند دیدن، هرگز هیچکس نخواهد دانست که گرمای بالای 60 درجه چیزی کم از آتش ندارد.
مشکل کارگران شرکت توزیع برق اهواز چیست
یکی از مسوولان مربوطه در شرکت توزیع برق اهواز گفت: ما با مشکلاتی مانند کمبود نیرو، خودروهای فرسوده، کمبود شدید تجهیزات برای اصلاح شبکه، حقوق و مزایای پایین و ساعت کاری طولانی مواجه هستیم، تا کنون بارها مشکلات خود را به گوش مسوولان رسانده، اما هنوز هیچ پاسخی نگرفتهایم. ما با شرایط خاصی در اهواز کار میکنیم، گرمای شدید هوا کارگران را بسیار اذیت میکند، ساعت کار آنها از هفت صبح تا پنج عصر و از پنج عصر تا هفت صبح است که فشار زیادی به آنها وارد میکند و تمام انرژیشان را میگیرد.
خودروهای فرسوده با بیش از نیم قرن عمر
وی افزود: خودروهای شرکت توزیع برق اهواز بیش از یک قرن از عمر آنها میگذرد، آنقدر وضعیتشان خراب است که مایه خجالت شرکت توزیع برق هستند، اگر هم مسوولان بخواهند کمک کنند تعداد دو ماشین میدهند برای شهر اهواز و نمیدانیم که این ماشینها را به کدام مناطق بدهیم. معاون بهرهبرداری آمدند و از این وضعیت فجیع فیلم گرفتند، همه در جریان مشکلات ما هستند. اگر این مشکلات به ویژه کمبود تجیهزات و تامین ماشینآلات و مزایای مالی برای کارکنان تامین شود خدماترسانی سریعتر و بهتر انجام میشود، خاموشی کاهش پیدا میکند و ماشینها زودتر به محل حادثه میرسد.
مشکلات برق اهواز فقط سرهم بندی میشود
یکی دیگر از مسوولان شرکت توزیع برق اهواز اظهار داشت: در حال حاضر ما فقط میتوانیم مشکل برق مناطق را سرهم بندی کنیم تا مردم برقدار شوند اما نمیتوانیم تعمیر اساسی انجام دهیم آن هم به علت کمبوهای بسیارزیادی است که عمده آن کمبود تجهیزات و منابع مالی و ماشین آلات فرسوده است.
کارگران توزیع برق اهواز مشکل مالی دارند
وی ادامه داد: اگر مزایای مالی آنطور که حق کارکنان است به آنها تعلق بگیرد انگیزه آنها نیز برای ادامه کار در چنین شرایط سختی بالا میرود. اما اکنون با وجود شرایط بسیار سخت کاری، ساعتهای طولانی و گرمای شدید هوا با مشکلات مالی شدید هم روبرو هستند که توان و انرژی را از آنها میگیرد. مگر یک کارگر چقدر توان دارد که هم باید کارهای سنگین و خطرناک انجام دهد و با مشکلات مالی دست و پنجه نرم کند، شاید کسی نداند که این افراد زحمت کش، در بسیاری از مواقع از تامین خانواده خود نیز عاجز میمانند.
تبعیض، قصهای که هر روز تکرار میشود
یکی از کارکنان شرکت توزیع برق اهواز نیز پیرامون مشکلات و کمبودهایشان گفت: کارکنان پیمانکاری و حجمی شرکت توزیع برق اهواز که از 5 تا 20 سال سابقه کاری دارند از لحاظ حقوق و مزایا از کمترین حد آن برخوردارند، بیمه تکمیلی ندارد یا اگر دارند به دردشان نمیخورد. نیروهایی با سابقه بسیار کم با عناوین مختلف استخدام و رسمی میشوند اما هیچیک از کارکنان پیمانکاری و حجمی تبدیل وضعیت نشدهاند، با توجه به شدت گرمای اهواز ارگانهای دیگر در ساعتهای مشخصی تعطیل میشود اما ما همچنان ساعتهای کار طولانی و خطرناک داریم، هیچ مبلغی بابت سختی کار به ما تعلق نمیگیرد و تمام کارکنان پیمانکاری و حجمی شرکت توزیع برق اهواز به سختی امورات زندگی خود را میگذرانند، این سختی به معنای بخور و نمیر است. ما بعضی روزها حتی در شیفت استراحت هم کار میکنیم اما مبلغی بابت آن دریافت نمیکنیم. ماشینآلات به ویژه بالابرها آنقدر فرسوده است که سالها پیش باید از رده خارج میشدند اما هنوز هم از آنها کار میکشیم.
وزارت نیرو پاسخگو باشد
چه کسی باید به داد این کارگران برسد؟ با وجودیکه بارها مشکلاتشان را گفتهاند و حتی مسوولانشان کتبی و شفاهی درخواست کمک کردهاند اما هنوز هم گوش شنوایی برای حرفهایشان قدم پیش نگذاشته است، آیا صدای فریاد آدمهایی که بازی با خطر را به عنوان شغل خود برگزیدهاند به گوش نمیرسد؟ وزارت نیرو باید پاسخگو باشد، چرا با نادیده گرفتن انسانهایی که اگر نباشد شهر و کشور به تعطیلی کشیده میشود، اجازه میدهید حادثه معدن یورت باز هم تکرار شود؟
نامه وزیر نیرو عملی نشد
نامهای از طرف وزات نیرو برای شرکتهای مادر تخصصی با امضای حمید چیت چیان صادر شد که برای نیروهای رسمی و پیمانی 65 درصد مجموع حقوق و فوقالعاده موضوع ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری مندرج در حکم کارگزینی و به سایر کارکنان حداکثر تا سقف 65 درصد حکم یا قرارداد با کسر کمک هزینه عائلهمندی و اولاد به نحوی که از 65 درصد حداقل حقوق کارکنان دولت کمتر نباشد پرداخت گردد.
اما به گفته اکثر کارکنان پیمانکاری و حجمی شرکت توزیع برق اهواز از این 65 درصد تنها 22 درصد به صورت کارت خرید به آنها تعلق گرفته است. جریان چیست؟ دست چه کسانی در این کاسه است که حق کارگرانی که نان خود را با جانشان می خورند ادا نمیشود؟
نکند قصه پر غصه کارگران ایران باز هم تکرار شود؟ نگذارید حادثه تلخ دیگری ایران را تکان دهد!