امروز: جمعه 10 فروردين 1403 برابر با 29 مارس 2024

اخبار مهم روز
بازنشستگان زیر تیغ عدالت - سه شنبه, 10 بهمن 1402 03:08
اقتصاد ایران، پیش و پس از انقلاب - سه شنبه, 10 بهمن 1402 03:08
درباره مهاجرت معکوس - سه شنبه, 10 بهمن 1402 05:50
درباره رابطه ایران و آمریکا - دوشنبه, 02 آبان 1401 23:15
پیام
  • Failed loading XML...
  • Failed loading XML... Opening and ending tag mismatch: link line 1 and head Opening and ending tag mismatch: link line 1 and html EndTag: '
  • Failed loading XML...

شهرداری اصفهان معلق میان دیروز و فردا

  • چهارشنبه, 22 آذر 1396
  • نوشته شده توسط 

کیاست - مهدی برزین- از میان کلان شهرهای کشور، اصفهان برای برگزیدن شهردارش، بیشتر از همه امروز و فردا کرد، هرچند گزینه نهایی شورای شهر اصفهان، نه سید محمود حسینی با آن سوابق طولانی بود و نه مهدی فاتحی که در شهرداری بهارستان خوش درخشیده بود اما حواشی ناخواسته به سمتش سرازیر بود.

گزینه همان شد که پس از پیروزی قاطع لیست امید، نشست خبری برگزار کرد، فرماندار اسبق شهر اصفهان که حالا شهردار کلان شهر اصفهان خوانده می شود.

قدرت الله نوروزی شهردار جدید در حالی بر صندلی خانه سفید تکیه زده که بعد از کشاکش های فراوان به تازگی توانسته معاون فرهنگی تفریحی و ورزشی خود را منصوب کند. او وارث چیدمان یا چارت جدیدی از نهاد شهرداری است که مدتی پیش از سوی وزارت کشور ابلاغ شده و شورای چهارم و شهردارش چندان رغبتی به اجرای آن نداشتند.

نوروزی علاوه بر اجرای چارت جدید، باید بودجه مصوب شورای چهارم برای سال 96 را محقق و هزینه کند، برای سال های بعد برنامه ریزی کند و ضمن سقوط نکردن از کف مطالباتی که شهردار پیشین ایجاد کرده است از سقف توانایی های او در عمل، فراتر برود.

اما در عمل همانند تهران و دیگر شهرهایی که سال ها مدیریت و تصمیم گیری های آن در اختیار یک جناح بوده، شورا و شهردار دچار بحران های متعدد در ساختار مدیریتی شهرداری شده اند.

در حالی که انتصابات شهرداران قبلی، روان تر صورت می گرفت ولی در این دوره دست هر کدام برای امضای یک جابه جایی، جایگزینی یا سپردن مسوولیت به اهلش، می لرزد.

از سوی دیگر، با وجود اینکه غنای تئوریک بالایی در میان طیف حامیان و کادرهای تشکیلاتی جناح مذکور دیده می شود ولی به دلیل دور بودن از مناصب اجرایی نتوانسته اند محملی برای تحقق بیشتر وعده های خود پیدا کنند و سازمان اداری و تشکیلاتی شهرداری هنوز درگیر شوک ها و احتمالات و عدم پایداری در الگوی مدیریت خود است.

به جز مشکلات اداری و ناآشنایی با ساختارهای مدیریتی نباید از نقش تغییرات پارادایمیک سال های گذشته در مفهوم اداره شهر غافل بود. هرچند که شارح بسیاری از مفاهیم جدید در مدیریت شهری، خود بدنه تئوریک اصلاح طبان به شمار می رود اما در روزها و سال هایی که نقش شهرداری ها آرام آرام از تمیزکننده خیابان ها و معابر یا مرجع صدور پروانه در حال گذار به عاملان توسعه شهری و پررنگ شدن نقش آن در زندگی اجتماعی شهروندان تغییر می کرد، آنان جایی در مناصب اجرایی، مدیریت و حتی برنامه ریزی نداشتند و به همین دلیل هر گوشه از این عرصه برایشان میدان مین گشته است.

شهر اصفهان با کمبودها، مشکلات و خطرات بسیاری مواجه است، گرفتار تغییرات اقیلمی شدن است، آلودگی هوا آزارش می دهد و اقتصادش در رکود به سر می برد، زیرساخت های آن فرسوده شده و جمعیتی فراتر از آستانه تاب آوری را در خود جا داده است.

با این همه مدیران شهری هنوز تکلیفشان با خودشان مشخص نیست، بر اساس سند آمایش، آینده اصفهان از کریدور علم و فناوری، رشد، پیشرفت و توسعه گردشگری می گذرد اما با وجود گذشت چند سال از شروع مباحث گفتگو درباره این مسایل، هنوز از منظر عملی گام های بلندی در این راه برداشته نشده است.

برای نمونه علی رغم مساعدت شهرداری در صدور پروانه ساخت هتل، حرکت موثری صورت نگرفته است و طرح های شاخص به صورت راکد منتظر رد شدن از بروکراسی پیچیده استان هستند.

پیش از راه اندازی راه های مواصلاتی یا سیستم حمل و نقل، طرح هایی مانند کوه نخودی به اجرا درآمده یا سالن اجلاس و نمایشگاه بین المللی بدون توجه به دسترسی ها در حال بلعیدن بودجه هایی است به سختی تخصیص پیدا کرده اند.

در موارد بسیاری دیده شده به علت شور و شوق زیاد برای جذب سرمایه گذار و سرمایه او، طرح های بالادستی یا قواعد شهرسازی و حفاظت از میراث فرهنگی مورد بی توجهی یا اهمال قرار بگیرد.

مانند آنچه در مورد شاهدژ  تله کابین رخ داد، تله سیژ و آکواریوم ناژوان هم قصه دیگری دارند که به دلیل فاصله کم از یکدیگر، تحرک گردشگران را پایین آورده و استفاده بهینه از پتانسیل صورت نمی گیرد.

یا دیگر طرح های شتاب زده که بدون پیوست های زیست محیطی یا میراث فرهنگی آغاز شده و حالا تبدیل به عبرت هایی در مقابل نسل حاضر شد اند.

شهرداری کماکان با معضل نداشتن درآمد پایدار، اتکا به صدور پروانه و اخذ عوارض ساخت و ساز برای اداره امور شهری، افزایش هزینه های جاری روبروست، جور ابرپروژه های به ثمر نرسیده را می کشد و با مشکلات پیمانکاران کلنجار می رود.

چندی پیش که بنا بر پیاده راه شدن محور دولتخانه صفوی بود، بخشی از چهارباغ برای شروع در نظر گرفته شد، اما پیمانکار با استفاده از مصالح نامناسب و ناتوانی در تسطیح مناسب و شیب بندی درست، کل پروژه را با خطر مواجه کرده است.

تا سال نوی خورشیدی، تنها سه ماه باقی مانده اما شهرداری هنوز هیچ تصمیمی برای سفرهای نوروزی و ساماندهی آنها نگرفته و احتمالا شب عید به فکر ساماندهی آن خواهد افتاد، آن هم در موقعیتی که با بازگشایی زاینده رود اصفهان شاهد حضور پرشمار گردشگران داخلی و خارجی خواهد شد و مانند سال های گذشته کمبود زیرساخت ها، فقدان طرح جامع برای ارایه خدمات به گردشگر، تنها به فشار بیشتر بر شریان های حیاتی و خدماتی شهر منجر خواهد شد.

 با این همه در اتفاقی نادر نیز که در صحن علنی شورا مطرح شد، اعضا از تایید صورت های مالی شرکت اتوبوسرانی خودداری کردند  و یکی از اعضای شورای شهر به استناد گزارش حسابرس مستقل آن را غیرشفاف دانست. ورود بی تعارف شورا به حوزه نظارت و عزمی که برای شفافیت جزم کرده است در ادامه می تواند به بروز تعارض های ناخواسته درون ساختاری شهرداری با نهادهای نظارتی بیانجامد که علت آن هم عدم شفافیت این نهاد در 12 سال گذشته بوده که با یک بخشنامه یا دستور اداری شفاف نخواهد شد.

شهرداری اصفهان هنوز گرفتار دو سر و دو سودا است که توانایی دل کندن از یکی و حرکت به سمت دیگری را به صورت تمام قد به او نمی دهد، از یک سو می خواهد اصفهان شهری خلاق و هوشمند باشد اما نتوانسته شهروندان را برای استفاده بهتر از خدمات الکترونیک آموزش های بیشتری بدهد. در مناطق حاشیه شهر و کمتر برخوردار، نشان زیادی از شهر هوشمند به چشم نمی خورد، خیابان هایش در غبار فراموش به جدول ها و درخت های بی نظمی دل خوش کرده اند که انگار به مخاطب دهن کجی می کنند. با همه اینها شهرداری نگران این می شود که چرا  سیل جمعیت در حال در نوردیدن کوه صفه است و تعطیل و غیرتعطیل ندارد.

در سوی دیگر می خواهد محله محور باشد، توسعه درون زا را از درون محلات با توانمندی شهروندان کلید بزند اما گرفتار بروکراسی پیچیده اداری خود می شود، همه چیز را می خواهد از گردونه میزهای جلسات بگذراند اما در میدان، عملی جز حرف ندارند و محلات کماکان همانطور هستند که بودند، نه خانه های فرهنگ به دوران اوج خود در اوایل دهه هشتاد برگشته اند و مشارکت شهروندان  محلات به صورتی فعال شکل نگرفته است و هنوز مانند گذشته برای بهتر شدن اوضاعشان منتظر راه افتادن یک خیابان و افزایش قیمت ها هستند.

شهرداری اصفهان با همه اعوان و انصارش، اتاق های فکرش و غنای تئوریکی که در میان اعضای شورای جدید به چشم می خورد، بهتر است بدانند امروز دیگر شهرها جای آزمون و خطا نیستند و مدیران شهری اگر نتوانند علاوه بر شناخت روندهای آینده اقتصاد و اجتماع و سوار شدن بر آنها، به نوعی بر روندها تاثیر گذار باشند، بهتر است خود را برای خداحافظی با این نهاد و همچنین گسلی چندساله در حرکت به سمت افزایش کیفیت حکمرانی و مدیرت شهری آماده کنند.

منتشر شده در اجتماعی
کد خبر: 1401

خبر خوان

آخرین اخبار

اخبار

  •  
    مدیر عامل شرکت نفت سپاهان و لحظه تحویل
     
  •  
    استفاده هر چه بیشتر از ظرفیت جوانان به
     
  •  
    دادخواهی عمومی مردم شاهرود از رییس جمهور
     
  •  
    استقبال از غرفه نفت سپاهان در نمایشگاه
     
  •  
    افتتاح مجموعه انبارهای سردار شهید سید
     

به روايت تصوير

حالت های رنگی