معلوم نیست که چرا نادانی بر بسیاری از امور مرتبط با خیل همگان هنوز سایه افکنده و چه زمانی را قرار بر آزاداندیشی می توان گذاشت. آخر نه معلوم است که مشکل از حکومت است و یا مردم؟!؟ گروهی به حواله کرد عوام فاعلند و جماعتی به دعوی حکومت! اما در پس این کوته گفته ها که خود بسی نکته در میان دارد؛ شاید اشاره به مشت هایی که نمونه خروار باشد خالی از لطف نبوده و امید آنکه به مدد عقل کل سره از ناسره متمایز حقانیت مقبول حق قرار گیرد!
در اول آوردگاه نگاه بر روی دولتمرد "گران بخت" دولت مکرم صاحب المفتاح تمرکز می کند در باب افزایش قیمت حامل های انرژی به منظور بر سرکار گذاردن فارغ التحصیلان بی کار که در این راستا بنده سراپا تقصیر هر میزان این معادله را برانداز نمودم به هیچ شکل و رویی توان هضم اشعار حضرت خطیب را در نیافتم که آخر؛ عصاره متراوشه مخرج را با مغز صورت چه نسبتی می تواند داشته باشد؟
پسین آوردگاه را بد نمی بینم که به مساله آلودگی هوای حجیم شهرهای کشور مختص نمایم با این زاویه که؛ در پس تمامی این معضلات که مشکلات فراوانی را به گونه های مختلف بر مردم هموار کرده چرا عزیزان مدیریت بحران به جای مقابله با معزل فاعل، مفعول را متذکر و رهنمون می شوند؟ چگونه است که حضرات گران خواستار برطرف شدن حتمی و قطعی مشکلات که خود ایشان مسبب بسیاری از آنها هستند نبوده و نیستند. در این باب لازم است مسوولین سری هر چند کوتاه به سخنان بنیان گذار انقلاب بزنند و بدانند که نظر امام امت درباره ایشان چه بوده تا شاید جایگاه واقعی خود را باز شناسند!
آخر و با توجه به هفته حمل و نقل و پاسداشت تلاش خستگی ناپذیران این مجموعه باید دانست و متذکر شد که؛ حال سیستم حمل و نقل کشور اصلا خوب نیست!
چه انسان های بی گناهی که چه آسان به خاطر نبود امنیت و استاندارد راه جان خویش را از دست دادند و چه مسوولانی که فقط شعار دادند و با بی عملی روی سنگ پا را نیز سفید کردند.
یکی از برای جذب آرا به منظور تصدی دولت نهم وعده اصلاح تمامی جاده های کشور را می داد و دیگری از همه چیز نداشته خود مایه می گذاشت و آخر هم آنی که عیان است تصدیق دیدگاه ناظران حق ... .
اضافه کلام است که باز بحث را بر سر عملکرد ناصحیح دول باز و ناکارآمدی آنها را به چالش بکشیم که هر چه هست شاید از ناسیاست مردانی است که خود نیز بازیچه عقل کودکان خروس قندی به دست هستند و در اوج نادانی نسخه دیگران را می پیچند. آنهایی که درد نان ندارند و هر روز "خود واهی" را به گونه ای برتر از "دیگران واقعی" می پندارند. آری زمانی ژن خوب و پسین زمانی آی کیو ی بالا؛ که با تمامی داشته ها باز همچنان موجبات اضمحلال انسانیت را فراهم می کنند!
به خودآیی...!
