کیاست - حبیب صادقی – جمله پر معنا و شریف هیهات منا الذلهکه بارها شنیده شده جمله معنایی و همگرایی با تیتر است که بایسته است بدان توجه شود تا نتایج آن خوب واقع افتد؛ هم در دنیا و هم در آخرت. چون اهل معامله بدین سخن آگاهی یابند و دستمایه کار خویش کنند سنگ بر سنگ بند نشود و تدبیر کارها از دست خارج شود. پس هر چیزی را کسی را شایسته و سلاح دین هم مطلوب خود را می طلبد. حسین بن علی (ع) چون در این سفر راه پیمودند و در این خطر بس شیرین اقامه دعوی نمود همالان خویش را نوا داد و از غیر هم کیشان کسی یارای بیعت نبود و در شب واقعه آنی که یارای همراهی نبود توان پاکبازی نداشت و آنی ماند که می بایست پایی در راه طریقت بگذارد؛ کسی که هم عاشق باشد و هم معشوق!
حال در این وانفسا و سالهای گذشته از وصال شوری و شعوری چشش از کاروان عشق مطلوب است تا جا به جا کند مرزهای انسانیت را و بیاراید فضایی برای زیستن دوباره از روی عشق. در این میان نه مهم است حضور جسم و آن طوفان سراسیمگی حضور از سر فرجام خواهی که نوای هل من ناصر ینصرنی یک بار برای آن واقعه فریاد شد و تا باقی زمانی که انسان آزاده بر روی کره خاکیست باز تولید می شود و هر آنکه اهل هیهات منا الذله باشد جذب جذبه آن می شود، دلباخته می شود و شعور به سر و سینه می گیرد و آن می کند که باید و پایی در راهی می رود که گفته اند اولیا و انبیا، پس با یک اشاره ای و تلنگری که می گیرد رها می شود در دریای لایتناهی ذات حضرت حق و با صاحبش شربتی گوارا نوش می کند و دست افشان و پایکوبان درفشانی میکند در بارگاه!
ایدون باد...!