احتساب - حبیب صادقی- دیباچه؛ اصفهان دیگر جایی برای نفس کشیدن ندارد. دیاری که به دیار نصف‌جهان معروف بود، و با تکیه بر جذابیت های منحصر به فرد می‌توانست پول پایدار تولید کند، با این آلودگی انسان کش، دیگر کسی در آن سرمایه‌گذاری هم نمی‌کند! وزیر صمت "نوید" رسیدن آب دریای عمان به اصفهان را تا یک سال دیگر داده است؛ خبری "نامبارک" که رسانه های نزدیک به صنایع با شانتاژ، مثل همیشه از برون داد واقعی آن هیچ خبری نداده و شاید ندارند! گسترش صنایع با آب دریای عمان و آلوده‌تر کردن اصفهان و تولید کویر های دریایی در آبهای جنوب، می‌تواند در یک روند ده سال این شهر را درگیر مهاجرت‌های اقلیمی کند که خطرات بسیاری برای کشور به دنبال دارد.
افزایش شاخص آلودگی اصفهان، با ۳۴۵ یعنی ۳ برابر حد مجاز؛ در سال گذشته مدال رتبه اول آلوده‌ترین شهر جهان را بر گردن مسوولین بی کفایت این شهر انداخت. این عدد شاخص رک می گوید؛ شما در قبرستان مدرنیته پر سود صنعتِ سوداگرانه، نادانسته در حال جان دادن هستید.
( «"می شود"» و «"می توانیم"» ) یا هزاران واژه گذرای مندرج در لغت نامه های رسمی و... ؛ اگر آنها قرار بر پرکردن احوالاتِ به بطاله خود برتر بینانه روزانه "مسوولان و مدیران" باشد و نه قفلی را با کلیدی باز یا دَردی را با دَم عیسی ی علاج کند؛ همان بِه که در دایره ادوار لغت نامه ها بمانند. چون امری حادث به فعل مبارک انسانی نشود، همان بهِ که سیاه نامه بنویسند و به خورد نا آگاهان دهند؛ حال همان که افتتاح تولید نیروگاه تولیدی انرژی برق حاج احمد کاظمی فولاد مبارکه، از نگاه اندیشمندان علم نظری و عملی و چشم روشن بین مهندسی به مثابه "اختراع دوباره چرخ" با شعارهای شیرین و تلخی به انتقادها به شمار می آید!
این یعنی مثلا ما نانی را که مدتی بود برای "برخی کارگران" از بیرون تهیه می کردیم، خودمان با نیروی کار بیشتر تولید کنیم. با این تاکید که علاوه بر هزینه های قبلی، هزینه های جدید یومیه به هزینه های قبلی اضافه می شود.
این یعنی من سهمیه گاز دولتی بگیرم و برقی را که قبلا مستقیم تحویلم می شد، خودم با هزینه های جانبی اضافه و همسان سازی یارانه های سوخت تولید کنم و در زمان های سخت سال نیروگاه های تولید برق، از سر نیاز گازی و عدم وجود آن، مازوت بسوزاند و ریه های مردم را خَش بکشد و سالیانه بالغ بر آماری که کم از آن سخن به میان می آید؛ چیزی حدود 5 تا 7 هزار نفر جان خویش را به خاطر بیماری های تنگی تنفسی ناشی از عدم رعایت قانون هوای پاک توسط "صنایع و مسوولین" قاتل از دست بدهند که عمده آنها در اصفهان جان می دهند.
این یعنی به اسم انقلاب و یا متعلقات و متعلقین به آن هر گونه فسادی در شرکتمان ریشه دوانیده باشد و ما کورکورانه به افقی فرضی نگاه می کنیم که اصلا وجود ندارد و در این وانفسا؛ ریشه فساد، ریشه همه را خشک کند و ما همچنان مهر قهر الهی بر قلب هایمان کوبیده شده است تا تسخیر مردگی همیشگی شویم!
آقای رییس جمهور؛ راستی، هوای پایتخت چگونه است...؟
