آنکه هنرمند باشی و نظریه پرداز،آنکه انقلابی باشی و متعهد، آنکه بتوانی اثری ارائه دهی که بتواند هم پاسخگوی نیاز اهل دل و اهل قلم و اهل هنر باشد و همه را با هر سلیقه ای راضی نمایی کار سختی است که تنها از عهده هنرمندی فیلسوف چون شهید سید مرتضی آوینی برمی آید.
سید شهیدان اهل قلم هنرمند را رازدار خزائن غیبه می داند و می گوید:" زبان هنرمند زبان تمثیل و تمتل است؛ پس باید رمز و راز ظهور حقایق متعالی و کیفیت حضور و ظهور امر قدسی را در جهان بشناسد او باید با بصیرت قلبی راز تمثیل حقایق ملکوتی را بیابد و این یافتن به معنی " علم پیدا کردن " نیست.
هنر زمزمه مستی است و خود آگاهان را حاجتی بدین زمزمه نیست. سوزآتش درون است که در سخن می ریزد، و آن را که این آتش ندارد گو بسوزد که شعر سوز جگر است و آه دل و اشک چشم ... و این همه را جز به غریبان و شیداییان عطاء نکرده اند."
شهید که می شوی خدا تو را برگزیده است برای آنکه شاهد باشی بر عالم غیب بر عالم هستی، بر آنچه زیبایی است و چه زیباست هنرمند شهید، هنرمندی که خود زیبا آفرین است شاهد این همه زیبایی های عالم غیب باشد.
و چنانکه آوینی می گوید : "هنرمند رویی به عالم غیب دارد و رویی به عالم شهادت. با آن روی خورشیدی منیر است و با این روی قمری مستنیر در شب ظلمانی کرۀ ارض ، اما کدام هنرمند؟ هل یستوی الأعمی و البصیر.
آنچه هنرمند می پردازد نقشی است که از غیب در آینۀ جان او اشراق یافته است و اگر هنرمند از شواغل و تعلقات دنیایی إعراض نکند و اهل جذبه عشق نباشد آن جانب را نخواهد یافت."
از زمین تا ملکوت، هفت آسمان فاصله است، فاصله ای که تا قرب الهی باید پیمود برای آسمانیان دشوار و برای زمینیان دشوارتر می نماید. و اینجاست که آوینی معتقد است" هنرمند از آسمانیان می گیرد و بر زمینیان می بخشد. پس سینه اش باید قابلیت نزول ملائکه ای را داشته باشد که واسطۀ الهام هستند.سینه تنگ کور دلان کجا و آسمان بی کران کجا ."
چگونه می توان هنرمندی باشی با عمق معنا و اصالت فکر و شیوایی سخن ؟ این آرزوی بسیاری از هنرمندان است و آنجاست که باید سرچشمه جوشان تفکرت را پیوند زنی به قرآن، نهج‌البلاغه، کلمات معصومین علیهم‌السلام و شاگرد مکتب انقلاب باشی تا بتوانی با هنرت در عین شناخت از فلسفه و فرهنگ و تمدن غرب به گسترش فرهنگ و تفکر الهی بپردازی.
تنها باید جای آوینی بود که باور داشته باشی ظهور انسان کاملی چون امام خمینی(ره) را و عهد تاریخی جدیدی در عصر توبه‌ی بشریت ببندی، عصری که به انقلاب جهانی امام عصر(عج) و ظهور "دولت پایدار حق" منتهی خواهد شد.
چنین است که آوینی هنرمند را در میان سایر انسان ها همچون بلبل می داند در میان پرندگان و وجه امتیاز او را نیز در " شیدایی " می داند و بیان " خویش". و اینجاست که مراد او از شیدایی ، شیدایی حق است. و این شیدایی است که راه را برای رسیدن به حق برای هنرمند طالب باز می کند تا چو او به سوی حق پرواز کرد.
