۱)چه روشهای برای حفظ مقام شهریار(حاکم)موثر است؟
۲)چگونه میتوانیم این اصول را در سیاست بطور کلی به کار بندیم؟
آنچه که در این میان حلقه مفقوده است این پرسش است که چه نوع حکومتی در کل مناسب تر است و در کدام نوع حکومت منافع مردم که ریشه در آزادی های فردی و اجتماعی آنها دارد کار کرد مناسب تری دارد اصولا در کتاب شهریار آن چیزی که شما کمتر یا اصلا اثری از آن پیدا نمیکنی.
۱)اخلاق به معنای عام آن
۲) حق مردم به عنوان مطالبات اجتماعی در کشور تحت حکومت از حاکمیت است
البته بررسی کتاب شهریار و تفکرات ماکیاولی بدون در نظر گرفتن شرایط زمانی و مکانی که ایشان در آن قرار داشته کاملا بی معناست و تاریخ را باید در ظرف زمان ومکان خاص خود بررسی کرد و مقایسه آن با جهان امروز و حکم دادن بر اساس داشته و پیشرفت های علمی، اجتماعی و زیر ساخت های موجود در دنیای امروزی کاری عبث و بی فایده محسوب میشود.
ماکیاولی در دوره ای میزیسته که ایتالیا در دوران افول تاریخی خود بسر میبرده و احتمال فروپاشی، تجزیه و یا تسخیر آن توسط نیروهای تحت امر کلیسا و یا قدرت های دیگر بخصوص فرانسه وجود داشته پس تنها راه حفظ یکپارچگی و اتحاد ایتالیا را داشتن یه رهبر قدرتمند میدانسته مهم نبود این رهبر برای حفظ یکپارچی دست به چه جنایاتی در حفظ اریکه قدرت خواهد زد. حفظ کشور و حکومت به هر قیمتی اوجب واجبات است و باید انجام شود مردم در سایه ترس از حاکمیت است که به تمام اوامر حکومت تن خواهند داد و اگر ترس نباشد شورش و هرج و مرج کشور را فرا خواهد گرفت و قدرت از دست خواهد رفت و ترس بدون اعمال خشونت و فشار میسر نمیشود .
ماکیا ولی از عدم اتحاد و از هم پاشیدگی ایتالیا شکایت میکند. ایتالیا در معرض شورش، طغیان و تغییرات بنیادین و داری ارتشی ضعیف است. لذا در لابه لای حرف های ماکیاولی علت را در سقوط امپراطوری و نبود امپراطور قوی و به قدرت رسیدن حکومت پاپ و کلیسا بر ایتالیا میداند دخالت کلیسا در امور دنیوی مردم رو به افزایش است و در تمام ابعاد زندگی فردی، اجتماعی و سیاسی مردم نفوذ کرده و بخاطر نداشتن تخصص در علم حکومت باعث تضعیف ایتالیا و زمینه را برای به قدرت رسیدن افراد نالایق و بی کفایت در ایالتهای کوچک فراهم نموده است این افراد نه به خاطر لیاقت فردی بلکه بخاطر سرسپوردگی به کلیسا و پاپ قدرت را دراختیار گرفته اند.
ماکیاولی را میتوان یه وطن پرست تشنه قدرت نامید وی میل به حضور در قدرت را در طول زندگی خود بارها و بارها نشان داده است، وطن پرست است و حفظ یک ایتالیا واحد را به هر وسیله و به هر شکل مجاز میداند و در شکل گیری این اتحاد و یکپارچگی کمترین نقش را برای مردم و بیشترین نقش را برای شهریار متصور است.
