در گام دوم در این اوضاع بی سروسامان بازار خودرو در دومین عمل انقلابی خود به سراغ بازار خودرو رفته با اختصاص دنا پلاس پانصد میلیونی برای خود آرامش را به حوزه انتخابیه تزریق کنند تا وقتی در این خودرو نرم راحت به برخی از نقاط حوزه انتخابیه سر میزنن برای پیگیری امور مردمی که به دنبال آنها میدوند تا نامه های خود را بدستشان برسانند به امید گره گشایی مبادا مشکلی ایجاد شود البته برای نقاط صعب العبور فعلا از خدمات رسانی و سرکشی معذور هستن چون دولت کم کاری کرده و به خواسته برخی نمایندگان که خواستار ماشین شاسی بلند بودن جواب مثبت نداد است. حالا اگر گاندو در سیستان بلوچستان دست دختری را که برای آوردن آب شرب بخاطر فقدان آب آشامیدنی لوله کشی میخورد یا تعداد زیادی از کودکان این استان محروم در کپر درس میخوانن چیز زیاد مهمی نیست مهم این است که نمایندگان محترم یکی به دنبال انجام ختم قرآن روزانه در مجلس هست و دیگری دغدغه بازگشت مربی ایتالیایی تیم استقلال را دارد تا هم معنویت مجلس بالا برود هم وجهه مردمی مجلس حفظ شود.
اما دولت، دولتی که با پیام تدبیر و امید آمده بود تا با تدبیر خود شعله امید را در دل جامعه روشن کند، رییس جمهوری که حقوق دان بود و نه سرهنگ و قرار بود با تکه بر قانون کشور را به مسیر عقلانیت سوق دهد و از تصمیمات سلیقه ای و ابن الوقت جلوگیری کند با تکیه بر رای مردمی که نه سرهنگ میخواستن که و نه قاضی بلکه حاکمیت قانون و برقراری عدالت، توسعه با تعامل سازنده با دنیا، کسی که قرار بود هم چرخ سانتافیوژ ها را بچرخاند و هم چرخ اقتصاد و به تبع آن معیشت مردم که متاسفانه بخاطر برخی اشکالات ریز در عدم برنامه ریزی و اطلاع رسانی به ایشان بیشتر اخبار مهم را دیر می شنیدن و کار از کار گذشته بود.
حالا بنزین گران شد، هواپیما ساقط شد، دلار شد 30هزار تومان، پراید رکورد زد و به سوی یکصدو پنجاه میلیون خیز برداشته زیاد مهم نیست مهم این است که وضع ما از کشور آلمان با آن اقتصاد درب و داغونش بهتر است حالا آلمان جز پنج اقتصاد برتر دنیا هست که باشد وقتی آنها جز پنج اقتصاد برتر دنیا هستن پس ما احتمالا در رتبه اول یا دوم دنیا هستیم و خودمان خبر نداریم وگرنه اینهمه گلایه و شکایت نمی‌کردیم اگر شما میدانستید که همه مردم دنیا حسرت زندگی در کشور ما را میخورن و پشت مرزهای کشور ما صف کشیده آند ولی ما آنها را راه نمی‌دهیم آنقدر نا شکری نمی‌کردیم مشکل ما این است که دنیا را از دریچه چشم خویش میبینیم و فقط به سفره خالی، فرزندان بی کار، قسط های عقب افتاده و جیب های خالی خود نگاه میکنیم کافیست کمی از نوک بینی خود فراتر رویم و از دریچه چشمان تیز بین مسوولین خدوم کشور نگاه کنیم آن وقت متوجه میشویم ایران ما گلستان است و همه چیز گل و بلبل، مسوولینی مکتبی و انقلابی که با فداکاری و رشادت جگر گوشه هایشان را برای صدور انقلاب از اروپا تا آمریکا گسیل کرده اند و هر روز داغ فراق فرزندان خود را بی منت تحمل میکنند و دم نمیزنن واقعا شرم بر من باد به عنوان یک شهروند اینقدر گستاخ و بی مسوولیت اینهمه فداکاری را نمی‌بینم و با نا امیدی چشم بر توسعه و رفاه کشور بستم!
